AKLIMDAN GEÇENLER: 11/10/12

Sahaflarda satılan kitaplar bir dönemin yaşanmışlığını anımsatır bana.

Sayfalarını karıştırırken, daha önceki sahiplerini düşünür, onlardan bir işaret, bir not,

araya sıkışmış bir küçük fotoğraf ararım çoğu zaman…

Geçtiğimiz günlerde, internette yine sahaf

sitelerinde gezinirken, bir kitap dikkatimi

çekti.

“1930 Harp Okulu Mezunları Yıllığı.”

Babam 1930 Harp Okulu mezunuydu, onun

bizlere anlattığı anılarıyla büyümüş,

arkadaşlarının bir kısmını da, her yıl bir

başka ilde gerçekleştirdikleri, sınıf toplantılarında tanımıştım.

Bir sınıf arkadaşları mezuniyetlerinin 40. yılında büyük emek sarf ederek, uzun uğraşlarla

derlediği belge ve fotoğraflarla 1930 mezunları için bir yıllık hazırlamıştı.

Benim ciltlettirerek büyük bir özenle çocuklarıma sakladığım yıllığın, bir sahaf vitrininde

satılıyor olması beni çok duygulandırdı. Sadece bir tane idi. Hemen sipariş verdim.

Harp okulu 1930 mezunları, Atatürk’ü tanımış olan, çok ünlü komutanların ve kahraman

subayların yetiştiği ,özel bir sınıftı.

Galiba yıllığın sahibi öldükten sonra okul yıllığı da onun diğer anılarıyla birlikte maalesef

sahafa düşmüştü.

Sahaftan aldığım yıllıktaki bazı isimlerin üzerine tükenmez kalemle ve titrek bir el yazısıyla,

ölen her sınıf arkadaşının ölüm tarihleri not edilmişti, babam da bir arkadaşının kaybını

duyunca çok hüzünlenirdi. Okulda kardeşlikten öte bir sevgiyle yetişmişlerdi çünkü..

Yıllığın arka sayfasında yine aynı el yazısıyla “Mehmet ‘in adresi” başlığı ile Paris’te bir

adres yazılmıştı, kim bilir belki de orada yaşayan oğlunun veya torununun adresiydi bu…

Buruk duygular ve hüzünle, yıllığın sayfaları arasında

tanıdık bir isim olabilir heyecanıyla, sahibinin adını

ararken, sayfa aralarından bir fotoğraf düşüverdi yere…

Cumhuriyet’in 50. Yılı nedeniyle basılmış bir Atatürk

fotoğrafı. Özenle saklanmış ve korunmuştu.

Padişahlığın son dönemlerini, küçük yaşta askeri

okullarda görmüş, yaşamış , Osmanlı İmparatorluğunun

yıkılışına ve Cumhuriyetin kuruluşuna tanıklık etmiş olan

bu subayların hepsi genç ve çağdaş devleti yaşatmaya

ant içmiş kahramanlardı.

Vatan ve Atatürk sevgisi ile yoğurulmuşlardı.

Eminim ki, hepsinin de aileleri ve çocukları aynı duygularla yetişmişlerdir.

Ve, hepsi için, babalarının veya dedelerinin bu anıları , fotoğrafları ve hayat hikayeleri

kutsaldı….